Strana 14 од 30
Procjena rukovodstva
Iznos koji je odredilo rukovodstvo kao dio računovodstvene procjene za priznavanje i objelodanjivanje u finansijskim izvještajima.
(Dodatno vidjeti i: Računovodstvena procjena.)
Procjenjivanje
Analiza identifikovanih rizika materijalno pogrešnih iskaza da bi se donio zaključak o njihovom značaju. Uobičajeno je da se izraz „procjena“ i „procjenjivanje“ koristi u vezi s rizikom. (Vidjeti: Evaluacija)
Profesionalni računovođa
Prema definiciji iz IFAC-ovog Etičkog kodeksa, profesionalni računovođa je lice koje je član organizacije članice IFAC-a, tako da su i računovodstveni tehničari, certifikovane računovođe i ovlašćeni revizori u Republici Srpskoj koji to zvanje stiču posredstvom organizacije članice IFAC-a obuhvaćeni pojmom „profesionalni računovođa“.
Profesionalni računovođa u javnoj praksi
Profesionalni računovođa nezavisno od grupe u kojoj se njegove usluge klasifikuju (što može biti i revizija, poresko savjetovanje ili konsultantske usluge) je lice zaposleno u firmi koja pruža profesionalne usluge. Ovaj izraz se takođe koristi i za firmu profesionalnih računovođa u javnoj praksi. U kontekstu MSR koristi se i izraz „praktičar“, što uključuje partnera (rukovodioca revizije i revizorskog tima) ili druge članove tima koji rade na angažovanju. U kontekstu VRI „praktičar“ je i lice koje nije profesionalni računovođa, uključujući revizore učinka i revizore usklađenosti koji nisu isključivo orjentisani na reviziju finansijskih izvještaja.
Profesionalni skepticizam
Stav koji uključuje ispitivački um, opažanje okolnosti koje mogu da ukažu na moguće pogrešne iskaze, kao i kritička procjena revizijskih dokaza. Revizor održava stav profesionalnog skepticizma prihvatajući mogućnost da postoji pogrešan iskaz, bez obzira kakvo je prethodno revizorovo iskustvo u pogledu poštenja i integriteta rukovodstva i lica ovlašćenih za upravljanje u subjektu revizije. Ukoliko revizor nema razlog da vjeruje u suprotno, tada obično prihvata evidencije i dokumente kao istinite.
Profesionalni standardi
Međunarodni standardi revizije i relevantni etički zahtjevi, odnosno IAASB-ovi standardi angažovanja definisani u predgovoru Međunarodnih standarda i saopštenja revizije, kontrole kvaliteta, uvjeravanja i srodnih usluga, kao i relevantni etički zahtjevi.
Profesionalno prosuđivanje
Priroda međunarodnih standarda od profesionalnih računovođa zahtijeva profesionalno prosuđivanje prilikom njihove primjene.
(Vidjeti: Profesionalno rasuđivanje)
Profesionalno rasuđivanje
Primjena relevantne obuke, znanja i iskustva u kontekstu koji određuju standardi revizije, računovodstveni i etički standardi, pri donošenju odluka baziranih na informacijama, o pravcima djelovanja koji su adekvatni u datim okolnostima revizijskog angažmana.
Prožimajući efekti
Ovaj izraz se koristi u kontekstu pogrešnog iskazivanja da bi se opisao efekat ili mogući efekat pogrešnih iskaza na finansijske izvještaje, ukoliko pogrešni iskazi postoje, a nisu otkriveni usljed nemogućnosti da se pribave dovoljni i adekvatni revizijski dokazi. Prožimajući efekti na finansijske izvještaje su oni koji, po sudu revizora:
a ) nisu ograničeni na određene elemente, račune ili stavke finansijskih izvještaja;
b) ako su ograničeni, predstavljaju ili mogu da predstavljaju značajan dio finansijskih izvještaja, ili
c) u vezi sa objelodanjivanjima, imaju fundamentalni značaj za korisnikovo razumijevanje finansijskog izvještaja.
Obim revizije učinka
Obim revizije učinka na jasan način definiše obim, vremenski okvir i prirodu revizije koju treba provesti. Prilikom definisanja obima revizije, neophodno je paziti da se ispitivanjem obuhvate aktivnosti i procesi validni za razumijevanje i predstavljanje pojave u cjelini, te da date preporuke mogu biti implementirane u cjelokupnom predmetu revizije. Pri određivanju obima revizije treba imati u vidu da obuhvat revizije bude u funkciji ostvarivanja postavljenih ciljeva revizije.
Utvrđivanje obima revizije u reviziji učinka podrazumijeva odgovore na sljedeća pitanja:
Šta? Koji problem se revidira – koji programi, aktivnosti i procesi, na koja pitanja se traži odgovor odnosno koje hipoteze se testiraju.
Ko? Koje institucije javnog sektora imaju određene uloge, nadležnosti i odgovornosti vezano za predmet revizije (revizijski problem) i koje institucije javnog sektora će biti podvrgnute reviziji.
Kada? Koji vremenski period će biti obuhvaćen revizijom. Revizija učinka revidira duži vremenski period od nekoliko godina, radi pouzdanosti rezultata revizije vremenski period ne biti trebalo da bude kraći od tri godine. Vremenski period može biti i duži, a dužina vremenskog perioda opredjeljena je vrstom i prirodom revizijskog problema.
Gdje? Na kojim lokacijama će se provoditi ispitivanje. Utvrđivanje lokacija na kojima će se provoditi ispitivanje opredjeljuje angažovanje određenih resursa revizije kao i troškove revizije.