Izvori revizorskih dokaza mogu se posmatrati iz ugla njihovog nastanka, imajući u vidu instituciju/organizaciju gdje nastaju primarni revizijski dokazi, odnosno od koga revizor zahtijeva određenu dokumentaciju, podatke i informacije ili preko kojih ostvaruje uvidu sekundarne revizijske dokaze. To mogu biti:
⦁ zakonodavne vlasti na svim nivoima;
⦁ institucije iz javnog sektora (one koje su obuhvaćene revizijom i one koje nisu obuhvaćene revizijom, ali raspolažu pouzdanim i relevantnim podacima);
⦁ subjekti izvan javnog sektora koji su učesnici procesa ili direktno zainteresovani za oblast/temu revizije (npr. preduzeća korisnici podsticaja, koncesija, stručnjaci iz određene oblasti);
⦁ krajnji korisnici usluga javnog sektora (građani, preduzetnici, investitori) koji su zainteresovani za ekonomičnost, efikasnost i efektivnost procesa i aktivnosti subjekta iz javnog sektora ili su njihovi finansijeri (posredno ili neposredno);
⦁ formalne i neformalne organizacije i udruženja, nevladine i međunarodne organizacije.
